مرتضی احمر در کتاب آخر رفاقت به سراغ زندگی شهید حاج احمد کریمی رفته است. جوانی که زندگی خود را برای مبارزه با دشمن فدا کرد و در نهایت به آرزویش که رسیدن به درجه والای شهادت بود، رسید. او در روز بیستم دی سال چهل شمسی به دنیا آمد. ده سال بعد همراه با خانواده‌اش به شهر قم مهاجرت کرد و با آغاز جنگ، فعالیت‌هایش را نیز آغاز کرد. عضویت در سازمان بسیج، انجام فعالیت‌های منکراتی در داخل شهر قم و در نهایت اعزام به جبهه. از او به دلیل روحیه‌ای که داشت و همچنین رشادتی که از خود در شرایط مختلف نشان می‌داد، خاطراتی شیرین در دل و ذهن همه اعضای خانواده و دوستانش، به جا مانده است.

شهید حاج احمد کریمی در عملیات‌های مختلفی از جمله بستان، فتح‌المبین، بیت‌المقدس، خیبر، والفجر چهار ،بدر، کربلای چهار و پنج شرکت داشت و در نهایت در شملچه در آخرین عملیاتی که در آن شرکت کرد، بر اثر برخورد گلوله توپ یا خمپاره، شهید شد. در این کتاب مجموعه یادداشت‌هایی را می‌خوانیم که خاطراتی از دوستان و نزدیکان او هستند. یادداشت‌هایی که نمایانگر روحیه او، خصوصیات و صفات بارز اخلاقی‌اش و همچنین تلاشش برای ساختن دنیایی بهتر و بدون حضور بیگانگان است.