شیخ عبدالکریم بخردیان، روحانی سالهای قبل از انقلاب در خوزستان بود که سخنرانی مسجد حضرت موسی بن جعفر (ع) بهبهان، موجب اولین دستگیری او در سال۱۳۴۲شد.

و این اثر ماجرای روزهای در کنار مردم بودن است، روزهای مبارزه و اتحاد برای کمک به اسلام ایران و مستضعفان.

در بخشی از خاطرات آن طلبه دانشمند که از قلب حوزه به کمک مردم شتافت می‌خوانیم:

همه جا تاریک بود و کسی نبود دستش را بگیرد، مردی ناشناس آمد و او را به کربلا رساند. آن شخص، نام شیخ عبدالکریم را می دانست و به شیخ گفت: از نام و نشان من چیزی نپرس که باید بی نام باشم!))