از قرارگاه پیغام رسید كه: «اگه نمی‌تونی به خط بزنی، بكش عقب، لشكر امام حسین این كار رو انجام می‌ده.» لشكر امام حسین  به فرماندهی حسین خرازی رفتند و خط را شكستند؛ ولی قبل از ظهر عقب‌نشینی كردند و برگشتند. با این حال، زخم زبانی بود كه به حاجی زده می‌شد كه: «اگه نمی‌شه، پس چه‌ جوری حسین خرازی این كار رو انجام داد.» حاجی كلافه شده بود، راه می‌رفت و با خودش حرف میزد و گریه می‌كرد. به او گفتم: «گریه نكن ابراهیم! زشته جلوی بچه‌ها!» گفت: «نه تو و نه هیچ كس دیگه‌ای نمی‌تونین بفهمین توی این دل من چی می‌گذره!» گفتم: «آخه با گریه كه كاری درست نمی‌شه.» گفت: «حتی گریه هم آرومم نمی‌كنه، اما به غیر از این هم كاری ازم بر نمیاد.»