زیبا، کوتاه و رسا نوشتن و گفتن نه‌تنها خوش‌آیندتر و خوش‌آهنگ‌تر است، که با ذهن و ضمیر زودتر پیوند می‌یابد. کلمات، آیینه‌اند و تصویر ِ روح ِ نویسنده را پیش ِ ذهن ِ خواننده می‌سازند. این تصویر  زمانی رساتر می‌شود که نگاهِ نقاش، کنار ِ کلماتِ نویسنده و پیش نگاه ِ خواننده، نقش شود. در کتاب گلبرگ‌ها + تافا، تصویرهای آهنگین فرزاد ادیبی با کلمات پرتصویر ِ دکتر سنگری همراه شده تا مجموعه‌ای پربها و کم‌نظیر از هم‌داستانی ِ هنر و ادبیات به خواننده عرضه شود.

جمله‌هایی از متن کتاب “گلبرگها + تافا”:

• • شعر تکثیر شاعر است به تعداد چشم‌هایی که او را می‌خوانند.
  • اگر روزی اشک کودکی شما را متلاطم نکرد در بزرگ شدن خود شک کنید.
  • پرندگان مهاجر، در هنگامه‌ی هجرت، تنها پرواز را با خود برمی‌دارند.
  • وقتی هیچ کتابی برای خواندن ندارید، خود را بخوانید.
  • گلها در مقابل نیش زنبورها اخم نمی کنند. آینده‌ی شیرین، امروزِ تلخ را تحمل‌پذیر می‌سازد.
  • همه‌ی گفته‌ها را لازم نیست بدانیم و همه‌ی دانسته‌ها را لازم نیست بگوییم.
  • دیواری از محبت دور مدرسه بکشید. مطمئن باشید هیچ کس از محبت نمی‌گریزد.
  • شکفته‌ترین باغ ِ هستی، نگاه متبسم مادر به فرزند است.
  • هنرمندترین نقاش کسی است که پس از گریه‌ی یک کودک، لبخندی را بر لبانش نقاشی کند.
  • نمازِ عاشقانه، ایستادن پشت پنجره‌ای است که از آنجا چشم‌انداز شکوهمند ِ وجود پیداست.
  • کارها را سخت نگیرید، سرسخت‌تر از اراده‌ی انسان چیزی نیست.
  • آب، آینه و آفتاب را در تمام لحظه‌هایتان قاب بگیرید.
  • شناسنامه‌ی چشمت را ورق بزن، چند بار آسمان را دیده‌ای؟ به همان مقدار، سال‌های تولدت را جشن بگیر.
  • اشک بیدارکننده و رشددهنده است. مگر اشکِ آسمان – باران – خواب ِ دانه‌ها را آشفته و زمینه‌ی رشد آن‌ها را فراهم نمی‌کند؟
  • اشتباه نکردن ستودنی نیست، در اشتباه نماندن ستودنی است.
  • کسی می‌داند چه کند که می‌داند چه هست.
  • باغبان خویش باش، در چهار فصل ِ زندگی ِ انسان، پاییز کمین کرده است.
  • شبنم ِ شبانگاه گلها را زیباتر می‌کند. نم ِ شبانه‌ای که بر چهره‌مان می‌نشیند، چهره‌مان را در نگاه ِ خدا دوست‌داشتنی‌تر می‌سازد.
  • لذت درونی پس از هر کار خوب، تجربه‌ی بهشت است. به تکثیر این تجربه‌ها بپردازیم.
  • هر که بزرگ است، آرام است. بزرگترین اقیانوس ِ جهان «آرام» است.
  • کف دست خود را بو کنید. اگر بوی مهربانی داد، فرشتگان آن را فشرده‌اند.
  • اگر نگاه عارفانه‌ای بیابیم، در رقص ِ عقربک‌ها و سماع ِ ثانیه‌ها، حقیقت ِ عریان را خواهیم دید.
  • کسی که مقصد را در دل زیارت کند، در مبدأ به مقصد رسیده است.
  • چیزی از بهار کم نمی‌شود، اگر خزان‌باوران باورش نکنند.
  • گاه چشمهایتان را ببندید؛ پشت پلک‌های بسته، فرصتی برای تماشای خود می‌یابید.
  • بزرگترین بخشش ِ خدا این است که خودش را به ما می‌بخشد.
  • خوبان هیچ‌گاه تنها نیستند؛ عشق همسایه‌ی همیشه‌ی آنهاست.
  • خود را هموار کنید، هیچ راهی ناهموار نخواهد ماند.
  • درختان رسولان ِ عالم ِ دیگرند. به «ایستادگی» و «سرسبزی» آنها ایمان بیاوریم.
  • اگر تلاش در شناخت جهان بیرون، چشم‌اندازهای شکوهمند ِ درون را از یادمان ببرد، بی‌سواد خواهیم ماند.
  • اگر چشم‌ها زیبا نبودند، هیچ کس زیبایی جهان را ادراک نمی‌کرد.
  • دریا و همه‌ی شکفتن‌ها محصول ِ تواضع ِ ابرهایند.
  • فردا زیباتر از امروز نیست، اگر امروز شکوهمند و زیبا نباشد.
  • دغدغه‌ها، دلشوره‌ها، هراس‌ها و… محصول ِ بی‌پناهی ِ روح ِ انسانند؛ چه بی‌پناهی ِ غریبی است بی «او» زیستن.
  • همیشه منظره‌هایی برای ندیدن هست که چشم‌های بینا تشخیص می‌دهد.
  • وقتی پاها رفتن بشناسند، دست‌ها نیازمند التماس نیستند.
  • اگر وقت کردید به خودتان سری بزنید.
  • روزی دو بار – صبح و شام – در خود شنا کنیم، ساحل آسمان نزدیک است.