خون‌خواهی روایتی از زندگی دو برادر است. برادران دوقلویی که آن قدر شبیه یکدیگرند که کسی جز مادر نمی‌تواند این دو را از هم بازشناسد.اما این دو در جایی از زندگی از هم جدا می‌شوند و با انتخاب‌های متفاوتی که در زندگی می‌کنند از هم دور و دورتر می‌شوند. و اینجاست که کهن‌الگوی هابیل و قابیل که قدیمی‌ترین اسطورۀ برادرکُشی است با روایتی جدید در بستر جنگ، معاصرسازی و در داستان برجسته می‌شود و به آن عمق می‌دهد.

این رمان نگاهی تازه به عشق و جنگ در کنار هم دارد. «خون‌خواهی» داستان جنگ نیست. داستان آدم‌هایی است که در زمان جنگ زیسته‌اند. داستان آدم‌هایی که جنگ و خون را با خودشان به هرجای دنیا می‌برند. داستان نسلی که وارث جنگ است.

داستان ساختاری غیرخطی دارد. در فصلی از کودکی، در فصلی از نوجوانی و در فصلی از جوانیِ برادرها می‌گوید و در انتهای رمان به زمانِ ثابتی از زندگی این دو برادر می‌رسد. داستان، خرده‌روایت‌هایی از دو برادر ِدیگر هم دارد؛ حنیف و حبیب. دو برادری که نیم‌رگی از ایران دارند و نیم‌رگی از عراق؛ نیمه‌عرب و نیمه‌عجم.