بر اساسِ «بیانیۀ گام دوم»، انقلاب اسلامی یک حرکت تمدنی بود که انسدادِ تاریخیِ بعد از رنسانس را شکست و عصر جدیدی را آغاز نمود. این بیانیه، انقلاب اسلامی را در چنین مقیاسی شناسایی می‌کند و شاخص‌های جدیدی برای ارزیابیِ موفقیت‌ها و کاستی‌های آن ارائه می‌دهد.

«بیانیۀ گام دوم» سرسلسلۀ اسنادی است که علمای شیعه برای راهبری حوادث اجتماعی تنظیم کرده‌اند. این سند رفیع‌تر از کتاب «تنبیهُ‌الاُمّه» علامه نائینی و اندیشهٔ اجتماعیِ بزرگانی چون شهید مطهری و شهید صدر است؛ چون آن‌ها در مقام راهبریِ یک انقلاب تمدنی در مقیاس جهانی نبودند.

«بیانیۀ گام دوم» باید مستندسازی و تئوریزه شود و بر محور آن، نظریه‌پردازی و راهبردنگاری و گفتمان‌سازی صورت گیرد و نیز مبنای برنامه‌نویسی و برنامه‌ریزی قرار گیرد و اسناد بالادستی با آن هماهنگ شوند. همچنین باید یک «قرارگاه» شکل گیرد که مبتنی بر این سند، نسل جوانِ آتش به اختیار را هماهنگ کند و سامان دهد.