روایتی زینب گونه از جنگی خارج از میدان در «خداحافظ سالار» بخوانید.

ماجرای این کتاب از آشوب‌های سال ۱۳۹۰در دمشق آغاز می‌شود روزهایی که آتش شهر پشت دوربین خبرگذاری‌ها مخفی بود و پروانه چراغ نوروزی، همسر سردار سرلشکر شهید حاج حسین همدانی، روایت زندگی سرشار از شور و عشق و ایستادگی را از همین نقطه آغاز می‌کند.

این کتاب که قدم به قدم خاطرات روزهای مشترک جنگ و زیستن است، خاطرات و وقایع مهم سرزمینمان را تا سال ۱۳۴۰ از نگاه مردم ساده این سرزمین بیان می‌کند و این نوشتار دلنشین و پیوسته حاصل چهل و چهار ساعت مصاحبه حمید حسام با همسر مردی است که آزادی‌خواه روزهای انقلاب و مجاهد شب‌های عملیات در سپاه همدان و کردستان بود و اجر شهادت را پس از سالها مجروحیت و گمنامی و فرماندهی در دفاع از حریم اسلام و اهل‌بیت علیهم‌السلام دریافته‌است.

مثلا در بخشی از کتاب چنین به چشم می‌خورد:

((دلم برا جوونای مسلحی که فکر می‌کنن، در راه خدا و پیغمبر جهاد می‌کنن، می‌سوزه. با اینکه اسلحه دست گرفتن و از توی همین خونه‌ها ما رو می‌زنن، اما من راه برگشت رو براشون بسته نمی‌بینم. اونا ابزار و وسیله‌ان توی دست مفتی‌های وهابی که این فکر پلید رو تولید کردن. به همین دلیل همیشه به این پهلوون پنبه‌ها می‌گم مسلحین، نه تکفیری.))