مروارید، رمان کوتاهی از جان اشتاین بک است که مانند دیگر داستا‌ن‌هایش حول محور فقر، بی‌عدالتی و شکاف عمیق در بین فقیر و غنی جامعه می‌گردد. این رمان کوتاه اولین بار در سال ۱۹۴۷ به چاپ رسید. در ایران مروارید را مترجمانی مانند نصرالله مهرگان، سروش حبیبی، نفیسه غفاری مقدم و غیره به فارسی برگردانده‌اند. مروارید قصه یک مرد مکزیکی فقیر است که در کپری همراه با زن و فرزند کوچکش و در کنار بومیان دیگر زندگی می‌کند. آن‌ها در حاشیه شهر سکونت دارند و مردمانی که شهر را تصاحب کرده‌اند؛ افرادی غیربومی هستند که با خودبزرگ‌بینی بومیان را تحقیر می‌کنند. این قوم تسلیم بردگی و استثمار شده‌اند اما همیشه یک جرقه کوچک قهرمان را از خواب بیدار می‌کند.