در قرآن، اسمِ بعضی پیام‌بران آمده است؛ اسمِ بعضی غیرِ پیام‌بران هم، چه صالح و چه طالح آمده است… این صلحا عاشقِ حضرتِ باری هستند… اما حضرتِ حق، بعضی را خودش هم عاشق است… عاشقیِ خدا توفیر دارد با عاشقیِ ما… خدا عاشقی است که حتا دوست ندارد، اسمِ معشوق‌ش را کسی بداند… به او می‌گوید، رجل! همین… مرد!… همین… می‌فرماید و جاء من اقصی المدینه رجل یسعی… جای دیگر می‌فرماید و جاء رجل من اقصی المدینه یسعی، یعنی این دو تا رجل با هم فرق می‌کنند… هر دو از دور، از بیرونِ آبادی، دوان دوان، می‌آیند… اما اسم‌شان را حضرتِ حق نمی‌آورد… یکی می‌آید موسای نبی را نجات می‌دهد… قومِ بنی‌اسرائیل را در اصل نجات می‌دهد… دیگری هم قومی را از عذاب نجات می‌دهد… اسم‌ش چیست؟ اسم‌شان چیست؟ نمی‌دانیم… رجل است…