آرتور شوپنهاور فیلسوف برجسته آلمانی بود. او بیشتر برای اثر خود در سال 1818 به نام «جهان به عنوان اراده و بازنمایی» که جهان پدیداری را محصول اراده اسمی کور توصیف می‌کند، شناخته می‌شود. شوپنهاور با تکیه بر ایده آلیسم استعلایی امانوئل کانت (1724-1804)، یک سیستم متافیزیکی و اخلاقی ایجاد کرد که ایده های همزمان ایده آلیسم آلمانی را رد می کرد. او یکی از اولین متفکرانی در فلسفه غرب بود که اصول مهمی از فلسفه هندی مانند زهد، انکار نفس و مفهوم جهان ظاهر را به اشتراک گذاشت و تأیید کرد.

این کتاب به شما کمک می کند کلیت تفکر این اندیشمند آلمانی قرن نوزدهم را بهتر درک کنید. فلسفه شوپنهاور، طبق معیارهای فلسفه قرن نوزدهم آلمان، فلسفه ای است مختصر و مفید.