«شب جایی که من بودم» زندگی‌نامه داستانی سردار شهید محمدمهدی خادم الشریعه نوشته شهرام شفیعی(-۱۳۴۹) است. محمد مهدی خادم الشریعه اولین فرماندهٔ تیپ ۲۱ امام رضا (ع) در حمله دشمن به چزابه فرمانده خط خودی بود و در عملیات بیت المقدس به شهادت رسید.بخشی از کتاب را می خوانید: آقای نویدی بعد از احوال پرسی اولیه، روی صندلی معاینه نشست. بعد بی مقدمه گفت: «مطب جالبی دارید آقای دکتر.» گفتم: «از چه نظر جالبه؟» گفت: «حال و هوای خوبی به آدم می ده. تاریکی و سکوت. همه چیز مرتبه و همه چیز سر جای خودشه. تقریبا هیچ شیئی اینجا نیست که کاربرد مشخصی نداشته باشد.» به نظرم مصاحب خوبی آمد. ته لهجه خراسانی داشت. در یک لحظه فکر کردم که دوستی ما تداوم پیدا خواهد کرد. اما ته دل به خودم خندیدم: آقا پسر، آقای دکتر رفیق باز! … تو که وقت نمی کنی پنج سال یه بار به رفقای قدیمی ات یه تلفن یا ایمیل بزنی، دنبال دوست و رفیق جدید می گردی؟! گفتم: «ممکنه برای شما جالب باشه … ولی من تو این اتاق فقط کارمو انجام می دم.» کیفش را از روی پاهایش برداشت و روی یک صندلی لهستانی خالی گذاشت. بعد گفت: «ملال دلچسبی داره … نشون میده آدم می تونه در تنهایی و سکوت بشینه و یه کار مهم انجام بده. روی من که همچین تاثیری داره.» گفتم: «خوبه … شما خوب احساسات خودتون رو بیان می کنین … به شما حسودی می کنم … حالا بفرمایین ناراحتی تون چیه.» گفت: «جرقه های سفید می بینم … اوایل بهش توجه نمی کردم … ولی دارن زیاد می شن. اعصابمو به هم می ریزن.» پرسیدم هیچ نوع عینکی می زنید یا نه. گفت تنها عینکی که توی عمرش زده، عینک جوش کاری بوده. آن هم توی کلاس حرفه و فن … با این حرفش کمی با هم خندیدم و من مشغول معاینه شدم.