کتاب مقابل روایت سیدمهدی شجاعی از مردی است که ماه آسمان حضرت حسین(ع)، امید خیمه‌گاه او، سقایی است که در اوج عطش خود با عشق سیراب شد.

قرار بر آن است که ماجرای کربلا را خط به خط در ۱۰بخش از نگاه ماه بی‌هاشم بخوانیم، کتابی مستند بر منابع تاریخی و آمیخته با احساس و رویا و تخیل که هر فصل آن ابوفاضل را آنگونه که با حضرت حیدر پیمان بست، آنچنان که از مادر بزرگوارشان آموخت، آنجا که با حضرت صدیقه طاهره دیدار کرد و… معرفی می‌کند.

محتوا شاید تکراری باشد اما شیوه روایت تازه‌ای از آن شخصیت نامنتهی را در این کتاب تجربی کنید.

در بخشی از کتاب می‌خوانیم :

((اکنون این اوست و آب و مشک خالی و بچه‌های حسین. اکنون این اوست و لبهایی که از تشنگی ترک خورده. اکنون این اوست و تنی که از تشنگی ناتوان شده. اکنون این اوست و جگری که از تشنگی تاول زده. اکنون این اوست و هجوم لشگر عقل از هزار سو که او را به نوشیدن آب ترغیب می‌کند: تو علمدار لشگر حسینی، باید استوار بمانی. تو محافظ بچه‌های حسینی، باید توان در بدن داشته باشی. تو تکیه‌گاه سپاه حسینی، نباید فرو بریزی…))