روزی یکی از دوستان مهدی، عکسی از شهید احمد بیابانی با آیت الله خامنه ای را آورد تا آن را به مهدی بدهم. وقتی این عکس را به او تحویل دادم، دیدم دارد آن را با یک عشقی می بوسد و به صورتش می مالد. تعجب کردم و از مهدی، علّت آن را پرسیدم. گفت: آبجی؛ این که عزیز دل ما شهید احمد بیابانی است. احمد انتخاب شده ی خدا بود. دعا کنیم توی آن دنیا هم هوای ما را داشته باشد. این سیّد بزرگوار توی عکس هم؛ کسی است که بعد از امام خمینی، رهبر انقلاب می شود. با تعجب به او گفتم: داداشی! مثل این که غیب گو هم شدی ها؟ تو از کجا می دانی که داری این حرف را می زنی؟ گفت: خودت یک روز این را می فهمی