در داستان درساژ اندوه خواننده با اتفاقات زندگی زنی جوان همراه می‌شود که پدری جانباز و پسری جوان دارد. پدر نیازمند مراقبت است و پسر هم چندان علاقه‌ای به هم‌صحبتی و ارتباط با مادر نشان نمی‌دهد و اوست که یکه و تنها در برابر مسائل قرار می‌گیرد.

جنگ ۸ سالۀ ایران و عراق تأثیر قابل توجهی بر آثار ادبی و داستان نویسان ایرانی داشته است. نویسندگان ایرانی به شکل‌های مختلف به موضوع جنگ و اثرات آن پرداخته‌اند. در کتاب درساژ اندوه هم مهدیه مطهر زندگی و احوالات بازماندگان جنگ را به شکل خلاقانه‌ای نشان می‌دهد.

درساژ اندوه با زاویهٔ اول شخص روایت می‌شود. کتاب بخش‌های زیادی دارد که کوتاه هستند و ذیل عناوین جذاب از هم جدا شده‌اند ولی به‌طور‌کلی به هم مرتبط هستند. بیان جزئیات یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های این رمان است. مهدیه مطهر توانسته است با استفاده از زبانی ساده، روان اما زیبا و توصیف‌های غنی به زیبایی اثرش بیفزاید. او کتاب را با مطلبی از فردوسی‌نامه شروع می‌‌کند. همین نشان می‌دهد که او قرار است در بیان اتفاقات و شخصیت‌پردازی‌هایش از فردوسی و شاهنامه بهره ببرد. این روش خلاقانه به عمق اثرش افزوده است.