کتاب «درباره‌ی هنر» را با اندکی تسامح باید اثری در حوزه‌ی فلسفه‌ی هنر قلمداد کرد. در این اثر از منظر فلسفی و با رویکردی برخاسته از اندیشه دینی، به مباحثی چون حقیقت هنر و نسبت و مناسبات آن با دین، جایگاه هنر در جغرافیای معرفت، نسبت هنر و ارزش، رمزگرایی و نمادورزی هنر، قرآن و استخدام روایت هنری و هنر پرستشگاهی، پرداخته شده و از بسیاری از موضوعات حوزه فلسفه هنر سخن به میان آمده است. همچنین در برخی فصول، به پاره‌ای مباحث ـ مانند فقه هنر ـ که به نگاه اولی، از سنخ فلسفه‌ی هنر نیستند نیز پرداخته شده؛ اما آن مقال هم حاوی الگویی است برای تأسیس مبانی فقه هنر، بدین‌سان نسبتی با فلسفه‌ی هنر ـ به معنی گسترده‌ی آن ـ یافته است.