کتاب تلخی رهایی در ۹ فصل نوشته شده و در پایان نیز اسناد و عکس‌هایی قرار داده شده‌اند. راوی این کتاب، علی بیگلری، در ۱۷سالگی در جبهه‌های غرب به اسارت نیروهای بعثی درآمد و پس از تحمل ۳سال‌ونیم سختی‌ها و تلخی‌های اسارت در اردوگاه‌های عراق، به‌ویژه کمپ اطفال، در عالم نوجوانی، برای گریز از رنج‌ها […]

کتاب تلخی رهایی در ۹ فصل نوشته شده و در پایان نیز اسناد و عکس‌هایی قرار داده شده‌اند. راوی این کتاب، علی بیگلری، در ۱۷سالگی در جبهه‌های غرب به اسارت نیروهای بعثی درآمد و پس از تحمل ۳سال‌ونیم سختی‌ها و تلخی‌های اسارت در اردوگاه‌های عراق، به‌ویژه کمپ اطفال، در عالم نوجوانی، برای گریز از رنج‌ها به اردوگاه اشرف پناه برد، اما برخلاف انتظار، آنجا هم حدود ۱۳ سال به‌معنای واقعی اسیر و زندانی شد. افراد این اردوگاه او را شست‌وشوی مغزی دادند و مدتی به خدمت گرفتند. در مقدمهٔ این کتاب آمده است که کتاب «تلخی رهایی» دنیای جدیدی از ادبیات پایداری را به روی خواننده گشوده است؛ چون حال‌وهوایش شبیه کتاب‌هایی نیست که با عنوان خاطرات از اسیران (آزاده‌های) دوران جنگ منتشر شده؛ همچنان که زندگی خود علی بیگلری هم مثل زندگی آزاده‌های دیگر نیست.

قرارگاه، پادگان و یا اردوگاه اشرف اردوگاهی بود که سازمان مجاهدین خلق ایران در ۸۰ کیلومتری مرزهای ایران در استان دیالهٔ عراق برقرار کرده بود. این اردوگاه اشرف در سال ۱۳۶۵ و پس از انتقال مرکز اصلی سازمان مجاهدین خلق ایران به عراق و با حمایت حکومت صدام حسین تأسیس شد. گفته شده است که آخرین گروه از اعضای این سازمان در ۱۶ سپتامبر ۲۰۱۲ میلادی از قرارگاه اشرف خارج شدند؛ بااین‌حال همچنان شمار اندکی از اعضا در اردوگاه ماندند تا در نهایت در پی حمله‌ای در سپتامبر ۲۰۱۳ این اردوگاه به‌طور کامل تخلیه شد و اعضای مجاهدین برای همیشه از اردوگاه اشرف خارج و در جایی دیگر مستقر شدند.