کراماتی از مهدی موعود(عج)به ما یادآور می شود که امام زمان موجود ما،همواره به یاد شیعیان خود هست.و ای کاش شیعیان هم گاهی به یاد او بودند.
هر چند بیش از هزار سال از دین امام و حجت خدا بر زمین محروم هستیم.ولی هرگز از عنایت و مهربانی آن پیشوای دلسوز بی بهره نبوده ایم.
با خواندن حکایت های کتاب «کراماتی از مهدی موعود»با اشک شوق جلوه های مهربانی آن حضرت به پیروان خودش را به نظاره می نشینیم.
ای کاش بیش از آرزوی دیدار آن حضرت،تلاشی برای سربازی بهتر آن حضرت داشتیمو گامی برای آمدنش برمی داشتیم.و شاید تو در این راه بهتر از من عمل کرده ای و از کوشش خود خرسند باشی.خوشا به حالت.
با خواندن این کتاب غبار شرمندگی گذشته را با اشک هایم شستشو دادم.به آینده و آمدن نجات بخش انسان های آزاده امیدوار شدم.اراده کردم من هم برای آمدن منجی بشریت گامی بردارم.در این وادى پر ظلمت کسانى نیز دکّان زهد و خود فروشى باز کرده‏اند و با ادّعاهاى جورواجور خود را ذوب در امام زمان علیه‏السلام معرفى مى‏کنند. مانند ادّعاى دیدارهاى پى در پى و ارتباط همیشگى و گاه یارى‏رسانى بسیار به آن حضرت.

متأسفانه شوق به دیدار در جامعه پررنگ‏تر از عمل نمودن به دستورات امام زمان علیه‏السلام گردیده و به همین جهت دکّان چنین مدّعیان دروغگو پررونق است. هر چند جامعه مهدوى ایران به درستى انتظار فعّال را شناخته ‏اند و کمتر کسى است که دروغ این مدّعیان را باور کند؛ لکن کمِ برخى از امور هم زیاد زیان‏بار و تأسف برانگیز است.

جامعه باید هوشیار باشد تا از شور و شوق راستین جوانان و عزیزانش براى پیشبرد اهداف زشت و سخیف مدّعیان دروغین سودجویى نشود. متاسفأنه کسانى که در دام چنین افرادى گرفتار مى‏شوند پس از مدتّى نسبت به اصل مهدویت دچار مشکل مى‏شوند. بنابراین شایسته است بیش از پیش نسبت به اصلاح افکار، گفتار و کردار خود حسّاس باشیم و شوق دیدار را همراه با بینش بالا و شناخت درست وظایفِ منتظران حفظ نمایم. امید آنکه چشم همه عاشقانش به زودى با ظهورش به جمال آن یوسف زهرا نورانى گردد.