انبیاء در اوج نقطه کمالی شان، هر کدام ظهوری از ظهورات انسان کامل محمدی (ص) بوده و همه آنها با هم در اوج کمالاتشان انگشت اشاره و آیه ای برای شناخت خداوند متعال و جلوه تمام و خلیفه مطلق او می باشند.

در دفتر پنجم از مجموعۀ سیرۀ تربیتی پیامبران، زندگی و سیرۀ حضرت صالح را بررسی می‌شود که حکایت او در قرآن کریم بر محور معجزه‌ای است که خدای سبحان به تقاضای قومش به او عنایت فرمود. قرآن این معجزه و نشانه را ناقة الله معرفی می‌کند که از دل کوه سخت خارج شد. انتساب خاص این شتر به خدای سبحان آن را نشانۀ آشکار الهی قرار داد و به همین جهت امام حسین‌ علیه‌السلام در صحرای کربلا وقتی خون شش‌ ماهه‌اش بر دستانش جاری می‌شد عرض کرد: خدایا، خون این قربانی تشنه را در نشانۀ آشکار بودن، کمتر از شتر صالح قرار نده که ناقَةَ اللّهِ وَ سُقْیاها .