روایتی از ایستادن‌ها، نیفتادن‌ها، پایداری‌ها، جنگ؛ و همچنین از تنهایی و اسارت در سلول‌های مخوف صدام؛ خاطره‌ی مردی که در نوجوانی پا به میدان‌های نبرد گذاشت و شانه به شانه‌ی کسانی که بزرگ‌تر از خودش بودند، جنگید. مجروح شد،‌اسیر شد، و بعد هم در همان عراق به اعدام محکوم‌اش کردند. در «تن‌های محجر»، زندگی (دوران تحصیل، جنگ، اسارت تا ثبت‌نام در حوزه علمیه و همچنین عضویت در کمیته‌ی جست‌وجوی مفقودان و تفحص) این رزمنده‌ی کوچک سال را می‌خوانید که در جبهه‌ها و اسارت بزرگی کرد.