کتاب کافه پیانو اولین تجربه نویسندگی فرهاد جعفری است که در سال ۱۳۸۶ منتشر شد. فرهاد جعفری در این کتاب به بیان بخشی از داستان واقعی زندگی خود می‌پردازد و زبان روایت داستان نیز اول شخص است. راوی داستان مردی است که در شغل قبلی خود شکست خورده و اکنون در پی اختلافاتی با همسرش، جدا از او زندگی می‌کند. راوی دختری به نام گل‌گیسو و دوستی به نام همایون دارد که در داستان حضوری پر رنگ دارند. مرد راوی داستان کافه ای به نام کافه پیانو زده تا از طریق درآمد کافه، مهریه همسرش را تهیه نماید و هر فصل از رمان کافه پیانو ماجرایی مربوط به یکی از مشتریان کافه یا گوشه‌ای از زندگی راوی را روایت می‌کند. این کتاب در زمان کوتاهی با استقبال بسیار خوبی از سوی خوانندگان مواجه شد و به چاپ‌های مجدد رسید.